Rolnik mieszkaniec wsi Sokolniki Małe. Urodzony 7 listopada 1895 r. w Kąsinowie. Syn Andrzeja (1859-1940) i Józefy (1871-1950) zd. Krusickiej. Ochotnik 1 Kompani Szamotulskiej później Baon Czarnkowski. Walczył pod Czarnkowem, Roskiem. Uczestnik walk pod Gniewkowem i przy zajęciu Pomorza. Stopień - kapral. Po wybuchu II wojny światowej został przez Niemców wraz z rodziną wysiedlony ze swojego gospodarstwa w Sokolnikach Małych i wywieziony na tereny tak zwanej Generalnej Guberni. Zmarł 23 stycznia 1942 r. w Starym Załuczu wsi leżącej obecnie w granicach województwa lubelskiego, a pochowany został na cmentarzu w leżącej nieopodal wsi Babsk.
Po 80 latach jego szczątki zostały ekshumowane i 11 listopada 2023 r. złożone w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu.
Odznaczony Medalem „Polska Swemu Obrońcy”.